Online tool helpt leerkrachten pesten op school sneller te herkennen
Amerikaanse onderzoekers hebben een online tool ontwikkeld die leerkrachten kan helpen om pesten op school sneller te herkennen. “De twee grootste voorspellers van pesten zijn tekortkomingen in sociale en communicatieve vaardigheden.”
Terug naar school. Het zou voor elk kind een feest moeten zijn, maar kinderen die ooit al in aanraking kwamen met pestgedrag, hebben misschien een klein hartje nu morgen de schoolpoorten weer openzwaaien. Om leerkrachten te helpen om pesten in de klas of op de speelplaats sneller te herkennen, hebben onderzoekers van de Universiteit van Missouri (MU) een online lesprogramma ontwikkeld.
Het programma, dat als pilootproject in tweehonderd scholen in de VS werd gelanceerd, richt zich nu met name op kinderen met een beperking waarvan geweten is dat ze vaker dan hun klasgenoten worden gepest en sociaal buitengesloten. Vanwege het grote succes van het online lesprogramma hopen de onderzoekers dat ze snel middelen kunnen krijgen van de federale overheid op het uit te breiden naar het hele land en zelfs daarbuiten.
Stotteren
Het programma benadrukt de waarde van leerkrachten die een sterke band opbouwen met hun leerlingen, veranderingen in het gedrag van leerlingen opmerken als mogelijke waarschuwingssignalen en sociale en communicatievaardigheden opnemen in hun lessen.
“Leerkrachten vertellen ons vaak dat ze zich niet voorbereid voelen om pestproblemen op school aan te pakken, vooral de ingewikkelde gevallen waarbij risicojongeren of kinderen met een beperking betrokken zijn”, zegt Chad Rose, universitair hoofddocent aan het MU College of Education and Human Development. “Leerlingen die bijvoorbeeld stotteren of anders lopen of praten dan hun neurotypische leeftijdsgenoten worden vaak gepest.”
Meer bereidheid om in te grijpen
Het online programma dat het team ontwikkelde is gebaseerd op evidence-based feitenmateriaal en kan online op vier uur tijd doorlopen worden.
“In de verschillende scholen waar we dit programma hebben getest, bleken de leerkrachten het relevant te vinden. Nadien hadden ze meer kennis over het voorkomen van pesten en ook meer bereidheid om in te grijpen wanneer ze pesten zien gebeuren”, aldus Rose. “Een van de gemakkelijkste en meest effectieve dingen die leerkrachten daarbij kunnen doen, is sociale en communicatieve vaardigheden als leerdoel implementeren in de lessen. In plaats van leerlingen alleen maar wiskunde of wetenschap te leren, kun je ze ook vertellen hoe ze goed met elkaar omgaan.”
Rose moedigt leerkrachten onder meer aan vaak door hun klaslokaal te lopen en leerlingen te prijzen die positieve interacties met anderen hebben.
“De twee grootste voorspellers van pesten die ik in mijn loopbaan heb gezien, zijn tekortkomingen in sociale en communicatieve vaardigheden”, zegt Rose. “Als we leerlingen in die twee gebieden kunnen ondersteunen, zal niet alleen het pesten afnemen, maar zal ook het vertrouwen dat leerlingen in zichzelf hebben toenemen. Dat maakt ze klaar voor succes, ongeacht wat ze verder in hun leven gaan doen.”
Jij bent anders
Kinderen met beperkingen worden vaker gepest dan andere leerlingen omdat ze als “anders” worden aanzien. In een studie van 2022 concludeerde Rose dat sociale uitsluiting een veel vaker voorkomende vorm van pesten is dan fysiek of verbaal geweld.
Rose moedigt leerlingen die het vaakst gepest worden aan om te weten wanneer ze assertief moeten zijn, wanneer ze moeten opkomen voor hun eigen waarden, maar evengoed te weten wanneer ze best weglopen van een situatie. Verder leert hij hen om duidelijk te weten aan wie ze kunnen vertellen dat een omgeving onveilig aanvoelt voor hen.
“Vanuit het oogpunt van de leerlingen is het van groot belang om te weten hoe je assertief kunt zijn zonder agressief te zijn”, zegt Rose. “Vanuit het perspectief van de leerkrachten willen we dat ze de sterke punten van leerlingen benadrukken voor de hele klas, zodat anderen hen anders gaan zien. Sommige leerlingen hebben de neiging om zich te concentreren op uiterlijkheden die iemand ‘anders’ maakt, maar als leerkrachten gedragsspecifieke lof kunnen geven wanneer ze goede dingen zien gebeuren, kan dat de manier waarop leerlingen naar zichzelf en anderen kijken verbeteren.
“Ik wil kinderen helpen die ’s avonds in bed liggen piekeren over wat ze niet leuk vinden aan zichzelf. Het is mijn ultieme doel om die kinderen meer in het bewustzijn te brengen wat hen mooi en bijzonder maakt.”